Van 2013 tot 2016 heb ik de opleiding Geestelijke Begeleiding gevolgd aan het Titus Brandsma Instituut in Nijmegen en de PThU. In deze opleiding is een basis gelegd voor de verdere vorming van mijn leven. Ik ben me daar bewust geworden dat er een dragende grond is die voorafgaat aan alles wat je doet en wie je bent. Een besef dat jij er mag zijn, dat je gewild bent en dat je geliefd bent. Het heeft te maken met de overgang van bezig-zijn naar aanwezig-zijn. Wees er. Het lijkt op de Nederlandse naam waarmee professor Kees Waaijman ons met God heeft bekend gemaakt: Wezer. Voor mij heeft de naam ‘Aanwezige’ betekenis gekregen. In het ‘aanwezig-zijn’ kan ik ook iets van de Aanwezige ervaren.

In mijn leven heb ik hoogte- en dieptepunten meegemaakt, waarbij ik nu kan zeggen dat juist de dieptepunten mij het meest gevormd hebben. Ik loop een pelgrimspad naar Assisi. Ieder jaar een stukje verder. In het lopen van zo’n pelgrimspad ontvang je gaandeweg ook inzichten over je levensweg.

Ik ben getrouwd en heb drie kinderen die de volwassen leeftijd hebben bereikt. Ik heb gewerkt in een leidinggevende functie onder studenten, ben predikant in enkele gemeentes geweest en ben voorzitter geweest van verschillende commissies en besturen. Ik geef cursussen aan de Volks Universiteit Zaanstad die met het onderwerp spiritualiteit te maken hebben. In de huidige gemeente heb ik veel contact gekregen met vluchtelingen die asiel in Nederland zoeken. De laatste jaren is het persoonlijk begeleiden steeds meer op mijn weg gekomen. Het is waardevol en zinvol om samen op weg te gaan en gaandeweg te zoeken naar bronnen van inspiratie en hoe je innerlijk kan groeien. De opleiding Geestelijke Begeleiding heeft mijn leven verdiept en daar wil ik graag andere mensen in laten delen.